Rozpoczęte pod koniec XV wieku ekspedycje Brytyjczyków (John Cabot w 1497 r.) oraz Francuzów (Jacques Cartier w 1534 r.) zapoczątkowały ekspansję tych krajów w rejonie ameryki północnej. Pierwsza europejskie osada na terenie obecnej Kanady została założone przez francuskiego podróżnika Samuel de Champlain. Pierwsze stałe europejskie osiedle założono w Port Royal w 1605 roku. Trzy lata później kolejne w Québecu. Rozpoczęto wówczas ekspansję francuskich osadników na tych terenach. Zasiedlając kolejno nowe regiony (dolinę Rzeki Św. Wawrzyńca, okolice Wielkich Jezior, Zatoki Hudsona oraz dorzecza Missisipi). Początek XVIII wieku uznawany jest za przyjęcie przez osadników francuskich (dolina rzeki Św. Warzyńca) liścia klonu jako symbolu narodowego.

Anglicy w 1610 założyli swoje pierwsze osady w Nowej  Fundlandii. Ekspansja angielskich kolonialistów spowodowała zajęcie kilkunastu południowych kolonii (min. Prowincja New Hampshire, Prowincja Północna Karolina, Prowincja Georgia). Obszary te w 1775 roku zbuntowały się przeciwko królowi Jerzemu III co doprowadziło do nowego podziału. W latach 1689-1763 pomiędzy Anglikami a Francuzami i rdzenną ludnością doszło do czterech kolonialnych wojen. Na mocy traktatu pokojowego z 1713 roku (Ultrecht) Nowa Szkocja dostała się pod panowanie Anglików. Natomiast w lutym 1763 roku na mocy podpisanego przez Francję, Anglię oraz Hiszpanie w Paryżu traktatu pokojowego zakończył wojnę siedmioletnią (1756-1763). Na mocy traktatu Brytyjczycy przejęli większość obszarów należących do tej pory do Francji (Nowa Francja). Pozostawiając we władaniu Francuzów archipelag Saint Pierre i Miquelon. W roku 1763 z Nowej Francji wyłoniła się kolejna prowincja Quebec. Ograniczono prawa ludności francuskojęzycznej oraz dalszy podział terytoriów należących do Korony Brytyjskiej. W skutek traktatu pokojowego z Paryża Anglicy wyeliminowali z kontynentu Ameryki Północnej największe zagrożenie w postaci Francji. Zaczęli też odczuwać coraz bardziej (ponosić) koszty zakończonych działań wojennych. Efektem tego była zmiana polityki w stosunku do kolonii zamorskich której obecnie głównym celem stało się zwiększanie potęgi finansowej oraz militarnej Anglii (wszystko to kosztem wyniszczania kolonii). Zmiany ustaw odnośnie sądownictwa do tej pory podległego wobec lokalnej administracji a po zmianach bezpośrednio pod sądy Brytyjskie. Zmiana podatków, obostrzenia związane z eksportem towarów z koloni oraz wprowadzenie podatku Stemplowego wywoływały ogromne niezadowolenie. Efektem tych działań był rozwój ruchów niepodległościowych w koloniach a w konsekwencji wybuch tkz. rewolucji amerykańskiej. W wyniku wojny o niepodległość w latach 1775 - 1783 Wielka Brytania uznała niepodległość Stanów Zjednoczonych. Tereny na południe od Wielkich Jezior zostały scedowane na rzecz Stanów Zjednoczonych. Z obszarów tych przedostało się na tereny Kanady około 50 tys. wiernych koronie lojalistów. Konstytucja z 1791 roku podzieliła Kanadę na francuskojęzyczną (Dolna Kanada) oraz anglojęzyczną (Górna Kanada). Na początku XIX wieku Kanada stanowiła główny front podczas wojny pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Wielką Brytania. Rozpoczęły się też pierwsze ruchy niepodległościowe. Wynikające głównie z niezadowolenia społecznego wobec rządów gubernatorów brytyjskich. Efektem czego była nieudana rebelie w Kanadzie Górnej (pod wodzą Williama Mackenzie) oraz w Dolnej Kanadzie (pod wodzą Louisa Papineauz roku 1837). Ustawa o Unii z 1840 roku utworzyła nowy ustrój Zjednoczone Prowincje Kanady. Natomiast ustawa z 1867 roku o Brytyjskiej Ameryce Północnej uchwalona przez parlament Brytyjski tworzyła Konfederację Kanady dając jej ograniczoną suwerenność. Od tej pory pod nazwą Kanada (obejmujące cztery prowincje: Ontario, Quebec, Nową Szkocję i Nowy Brunszwik).

Powstał też rząd odpowiadajacy przed lokalnym parlamentem. Rok później liścia klonu został wpisany do herbów prowincji Ontario (liść w kolorze złotym) oraz Quebec (liść w kolorze zielonym). Od 1876 roku do 1901 na wszystkich monetach bitych przez Kanadę bity był liść klonu. Na przełomie XIX i XX wieku rząd skupił się na rozwoju gospodarczym kraju. Spadek znaczenia handlu futrami, wzrost roli rynku drzewnego oraz ogromny napływ imigrantów z Europy spowodował utworzenie nowych prowincji (terytorium Jukon, prowincje Alberta i Saskatchewan). Na mocy powiązań z Wielką Brytanią Kanada przystąpiła do I Wojny Światowej. W oparciu o liść klony projektowano część odznaczeń. Natomiast podczas II Wojny Światowej był obecny również na hełmach żołnierzy. W 1931 roku uchwlono Statut Westminsterski który stawiał na równi Wielką Brytanię oraz jej dominia (min. Kanadę, Australię). Dokument ten jest uważany za symboliczne uznanie równości pomiędzy krajami. Status ten znosił zasadę tworzenie nowych aktów prawnych w zgodzie z obowiązującym prawem w Wielkiej Brytanii. Uchwalony w Parlamencie Brytyjskim 11 grudnia 1931 roku.

Liść klonu stał się głównym symbolem narodowym po wprowadzeniu jego wizerunku na fladze (w 1965 roku). Symbol stylizowany z jedynastoma "końcami" nie wskazuje żadnego konkretnego gatunku. Ocenia się, że przynajmniej dziesięć gatunków przypomina kształtem wzór użyty na fladze a przynajmniej jeden z nich wystęśpuje w każdej z prowincji. Liść klonu używany jest obecnie przez wiele instytucji kanadyjskich. Od organizacji rządowych przez kluby sportowe po symbole na monetach emitowanych przez Kanadę.

Od 1979 roku Kanada emituje monetę bulionową przedstawiającą Liść Klonu (Maple Leaf). Moneta od początku emisji do dnia dzisiejszego nie zmieniła się znacznie. Poza drobnymi modyfikacjami wyglądu wizerunku królowej Elżbiety II oraz kosmetycznymi samego liścia. Awers monety przedstawia wizerunek królowej oraz nominał wraz z rokiem emisji (istnieją trzy wersje wizerunku królowej). Natomiast na rewersie poza wizerunkiem klonu została podana waga oraz skład stopu użytego metalu.

W Pierwszym roku emisji wprowadzono do obiegu monetę bitą w złocie próby 0.9999 (24 karaty). Moneta spotyka się z ogromnie pozytywnym przyjęciem rynku. Poza monetą jednouncjową dostępne są również w wagach 1/20, 1/10, 1/4 oraz 1/2 uncji. Monety te są prawnym środkiem płatniczym o nominałach dla monety jednouncjowej 50 dolarów oraz dla pozostały odpowiednio 1, 5, 10, 10 oraz 20 dolarów.

W 1988 mennica wprowadziła do obiegu pierwszą monetą Maple Leaf wybitą w srebrze wysokiej próby .999 i nomianle 5 dolarów. Od 1988 roku bite są również monety w platynie o tych samych wagach i nominałach co monety złote.

W 1994 roku zostały wprowadzone monety o wadze 1/15 uncji złota oraz platyny. Nominał monet 2 dolary. Monety te nie przyjęły się. W 1999 roku pojawiła się pierwsza moneta pokryta hologramem z nakładem zaledwie pięciuset sztuk.

W 1998 roku wydano z okazji 10. rocznicy wprowadzenia monety srebrnej w obrębie serii Maple Leaf numizmat o wadze 10 uncji srebra wysokiej próby

W 2004 roku została wprowadzona moneta bimetaliczna we wszystkich wariantach wagowych. Wyemitowano też monetę upamiętniającą 25. rocznicę emisji pierwszych monet z serii.

W 2007 roku została wprowadzona moneta o nominale 50 dolarów wybita w palladzie. Wprowadzono również monetę o wadze stu kilogramów złota próby .99999. Początkowo moneta miała zostać wybita w nakładzie jednej sztuki w celach promocji mennicy. Założenie to zmieniono w związku ze zgłaszającymi się klientami wyrażającymi chęć zakupu monety. Moneta o nominale jednego miliona dolarów była sprzedawana przez mennicę w cenie 2,5 do 3 milionów euro.

W latach 2009 oraz 2010 Królewska Mennica Kanady wydała monety koloryzowane.

Monety bulionowe z Królewskiej Mennicy Kanady wprowadzone początkowo jako alternatywa do Południowoafrykańskich Krugerrand odniosły wielki sukces i cieszą się niezmienną popularnością od lat. Wśród corocznych emisji są też niskonakładowe których ceny osiągają znacznie wyższe wartości od cen użytego w nich kruszcu. Mennica wzbogaca serię wariatami upamiętniającymi różne wydarzenia okolicznościowe (Privy Mark), koloryzowanymi czy też pokrytymi hologramami. Seria składa się ogromnej ilość monet, pozwalając każdemu kolekcjonerowi znaleźć coś dla siebie i stworzyć wspaniały zbiór.

2010-10-17