Encyklopedia

Peso argentyńskie

Peso convertible - jednostka monetarna Argentyny o kodzie walutowym ARS (wg ISO 4217). Wewnętrznie oznaczane jest $ ( dla odróżnienia dolar amerykański oznaczany jest U$S). Dzieli się na 100 centavos. Nazwa pochodzi od hiszpańskiego peso - 'ciężar', 'sztuka' (z łac. pensum = 'odważone').

W wyniku reform walutowych w 1992 r. nowym pieniądzem Argentyny zostało peso (1 peso – 100 centavo), stanowiące równowartość poprzedniej waluty – 10.000 australes. Nazwę australes na banknocie wykorzystywano do traktowania banknotów jako waluty australijskiej, fałszując je w bardzo prosty sposób. Umieszczony z boku banknotu pionowy pasek z nazwą banku argentyńskiego – BANCO CENTRAL DE LA REPUBLICA ARGENTINA – odcinano, co w efekcie pozbawiało banknot nazwy emitenta, ale nie burzyło przy tym logicznego układu graficznego.

Z bankowością argentyńską związany był nasz pisarz Witold Gombrowicz. W swojej publikacji pt. Testament. Rozmowy z Dominikiem de Roux opowiada, w jaki sposób znalazł się w Argentynie – „jakby jakaś ręka olbrzymia wzięła mnie za kołnierz, wyjęła z Polski i przeniosła do tego lądu, zagubionego na oceanie, a jednak europejskiego... akurat na miesiąc przed wybuchem wojny”. Gombrowicz pracował w Banco Polaco od grudnia 1947 r. do 1955 r., tj. do czasu gdy bank sprzedano Argentyńczykom. Najważniejszą czynnością, którą wykonywał przez wiele lat, były sprawozdania z działalności banku. Banco Polaco była Powszechną Kasą Oszczędności. Od 1945 r. należała do rządu w Warszawie. Filię w Buenos Aires otworzono w 1925 r.; dyrektorem był Juliusz Nowiński i zatrudnionych było 30 osób z Polski. Bank posiadał własną przychodnię lekarską i dwa domy wczasowe.