Encyklopedia

Offset (z ang.)

Jest techniką  drukarską, należącą do do grupy technik płaskich. Jej początki sięgają litografii (z grec.) wynalezionej na przełomie XVIII i XIX w. i zastosowanej po raz pierwszy w 1796 r. przez A. Senefeldera. Offsetową formę drukową stanowi płyta (najczęściej aluminiowa) z naniesioną warstwą światłoczułą. Obraz na płycie powstaje przez naświetlenie rysunku wcześniej przygotowanego na błonie fotograficznej (diapozytyw) i odpowiednią obróbkę chemiczną tej płyty. Podczas druku forma drukowa jest nawilżana wodą. Elementy drukujące formy mają właściwości oleofilne (przyjmują farbę, a odpychają wodę) natomiast elementy niedrukujące są hydrofilne (przyjmują wodę, a nie przyjmują farby). Odbitka z takiej formy drukowej powstaje na cylindrze pośrednim, który jest pokryty specjalnym materiałem gumowym, a następnie obraz drukowany jest na papierze. Z tego powodu technika offsetowa nosi nazwę druku pośredniego.