Encyklopedia

Pieniądz Afryki Wschodniej

Historycy zaliczają do Afryki Wschodniej niepodległe państwa: Burundi, Kenię, Ruandę, Tanzanię, Ugandę. W miarę rozwoju gospodarczego w miejscach targowych na wybrzeżach oraz w okolicach jezior wymieniano m.in. sól, proso, skóry zwierzęce. Wśród państw Afryki Wschodniej najwcześniej, bo w 1932 r., znalazły się w obiegu banknoty banku etiopskiego.

Obszar Afryki Wschodniej obejmuje około 1 670 000 km2. Historycy zaliczają do Afryki Wschodniej niepodległe państwa: Burundi (dawniej Urundi lub Rundi), Kenię, Ruandę (Rwandę), Tanzanię, Ugandę. Zdaniem niektórych geografów, za część Afryki wschodniej uważa  się również Etiopię, Somalie oraz francuskie terytorium Afarów i Issów.

Gospodarka Afryki Wschodniej w okresie przedkolonialnym była samowystarczalna. Produkowane dobra przeznaczano głównie na własne potrzeby, bez tworzenia nadwyżek przydatnych do wymiany na inne towary. Na wypadek suszy, zarazy lub złych zbiorów gromadzono: bydło, kozy, owce, zboże.

Istniejący lokalny handel miał charakter komplementarny, np. plemię Kikuju nabywało od Masajów owce i kozy w zamian za mąkę, miód, tytoń oraz ochrę używaną do malowania ciała. Były to pierwsze formy pieniądza. Stopniowo rozwijał się handel między poszczególnymi ludami, w którym spory udział mieli arabscy i hinduscy kupcy. Rozwój handlu wybrzeża Suahili z interiorem otwierał możliwości wpływów arabskich na coraz większych połaciach ziem Afryki Wschodniej.

Na początku XIX w. na dużą skalę rozwinął się handel kości słoniowej i niewolnikami, których miliony w XIX w. Arabowie wywozili z Afryki Wschodniej. Handel niewolnikami zrodził się w wyniku działania ludów spoza Afryki Wschodniej. Jego głównym centrum stał się Zanzibar, wyspa będąca obecnie częścią Tanzanii.

W miarę rozwoju gospodarczego w miejscach targowych na wybrzeżach oraz w okolicach jezior wymieniano sól, proso, skóry zwierzęce, miód i drut miedziany. Kupcy z wybrzeża Suahili wprowadzili nieznane uprawy cytrusów, kassawy i ryżu. Anglo-niemieckie podziały Afryki Wschodniej pod koniec XIX w. nie od razu zmieniły życie tubylców. W dalszym ciągu w handlu utrzymywała się forma wymiany produktów. Dopiero w wyniku uzyskania niepodległości, państwa te wprowadziły własną walutę.

Wśród państw Afryki Wschodniej najwcześniej, bo w 1932 r., znalazły się w obiegu banknoty banku etiopskiego. Rysunki na banknotach przedstawiają życie ludności, warunki geograficzne, florę i fauny.