Encyklopedia

Hallama, Karol Wilhelm

Karol Wilhelm Hallama (1871-1948) - kolekcjoner, numizmatyk, społecznik - należał do grona najwybitniejszych kolekcjonerów monet antycznych w Polsce. Jego losy powiązane były ściśle z dawną ziemią krakowską. Urodził się 25. stycznia 1871 r. w Bochni, kształcił w gimnazjum w Białej Krakowskiej (dziś Bielsko- Biała). Od początku lat dziewięćdziesiątych aż do śmierci związany był z Żywcem. Pomiędzy 1891 a 1926 rokiem pracował w miejscowym Urzędzie Pocztowym - początkowo na stanowisku urzędnika, następnie naczelnika poczty. Udzielał się również społecznie- przez pewien czas był członkiem Rady Miejskiej w Żywcu, pracował w Komisjach Rewizyjnych, Zarządzie Miasta, w Wydziale Powiatowym i w Komunalnej Kasie Oszczędności.

Prawdziwą pasją K. Hallamy była numizmatyka. Od lat młodzieńczych kolekcjonował numizmaty. Jego zainteresowania koncentrowały się przede wszystkim na monetach antycznych, chociaż posiadał w swym zbiorze również medale. Numizmatyczna pasja K. Hallamy nie ograniczała się przy tym jedynie do zbieractwa. Od 1891 roku był członkiem Wiedeńskiego Towarzystwa Numizmatycznego, a ok. 1909 roku przystąpił do Krakowskiego Towarzystwa Numizmatycznego. W obydwu organizacjach aktywnie się udzielał.

Dziełem życia K. Hallamy był bez wątpienia, jego zbiór monet antycznych. Skromny urzędnik pocztowy, nie skąpiący przecież środków i na inne ważne cele, zdołał zebrać ponad dwa i pól tysiąca starożytnych monet. Kolekcji nie chował wyłącznie dla siebie, lecz w miarę możliwości starał się udostępnić publiczności. Od 1905 po 1939 rok K. Hallama urządzał w swym prywatnym domu przy ulicy Świętokrzyskiej 17 w Żywcu wystawy numizmatyczne. Łącznie odwiedziło je 1258 osób. Jeszcze przed 1939 rokiem K. Hallama powziął plany podarowania kolekcji Muzeum Narodowemu w Krakowie. W tym samym czasie ofiarował krakowskiemu muzeum kilka medali (w większości austriackich). W czasie II wojny światowej zbiór numizmatyczny K. Hallamy, został ukryty i w ten sposób przetrwał niemiecką okupację. Trzeba podkreślić, iż właściciel nie spieniężył monet mimo trudnych warunków okupacyjnych. Już po wojnie w 1946 roku, K. Hallama zrealizował swój zamiar ofiarowania kolekcji Muzeum Narodowemu w Krakowie. Dar liczył 2574 monety starożytne, w tym 858 monet greckich, 108 Republiki Rzymskiej, 1541 rzymskich okresu Cesarstwa oraz 67 bizantyńskich.