Encyklopedia

Penni

Penni - do 2002 zdawkowa moneta, drobna jednostka monetarna Finlandii równa 1/100 marki fińskiej.

Penni było zdawkową monetą Finlandii równą 1/100 marki fińskiej. Wprowadzone zostało do obiegu w l. 60. XIX w., wycofane w 2002 r. w związku z wprowadzeniem euro.

Do 1917 r., kiedy Finlandia znajdowała się pod panowaniem rosyjskim, w obiegu były następujące nominały penni:

• 1 penni
• 5 penniä
• 10 penniä
• 25 penniä
• 50 penniä.

Wszystkie monety na rewersie miały napisy w języku fińskim. Monety 1, 5 i 10 penniä nosiły na awersie monogram carów Aleksandra II (A II), Aleksandra III (A III) oraz Mikołaja II (N II), którzy byli również wielkimi książętami Finlandii. Monety 25 i 50 penniä zamiast monogramów carskich miały wizerunek herbu Wielkiego Księstwa Finlandii (orła rosyjskiego z herbem Finlandii na piersiach).

W niepodległej Finlandii (po 1917 r.) istniały identyczne nominały monet, jednakże o zmienionym wzorze. Przede wszystkim rosyjskie symbole państwowe zostały zastąpione fińskim herbem państwowym. Wprowadzono je do obiegu w l. 1918-21. Niektórym monetom zmieniono nieco wygląd w l. 1940-41. W roku 1963 ponownie zmieniono wygląd monet oraz rodzaje nominałów, ustalając następujące:

• 1 penni
• 5 penniä
• 10 penniä
• 20 penniä
• 50 penniä.

W okresie 1969-1990 kilkakrotnie wprowadzano nowe wzory monet, ale bez zmiany ustalonych w 1963 r. nominałów. Od 1990 r. monety penni miały dwujęzyczną legendę: fińską i szwedzką.

W latach 1919-1928 penni było drobną jednostką monetarną Estonii równą 1/100 marki estońskiej. Estońskie penni istniało jedynie w formie biletów estońskiego Ministerstwa Finansów. Wycofane z obiegu wraz z marką estońską w 1928 r. Istniały cztery nominały biletów penni (wszystkie wydrukowane zostały z datą 1919 w Drukarni Państwowej w Tallinie, jedynie 50 penni w drukarni Paalmanni w Tallinie):

• 5 penni
• 10 penni
• 20 penni
• 50 penni.