23 listopada 2024, imieniny obchodzi: Adela, Felicyta, Klemens

Wyspy Cooka wprowadziły do obiegu serię trzech monet upamiętniających papieża Franciszka I. Numizmaty wybito w miedzi pozłacanej, srebrze oraz złocie wysokiej próby. więcej »

Dorotheum, Aukcja numizmatyczna

Dorotheum przeprowadziło końcem maja aukcja numizmatyczna na której znalazły się również monety z Polski oraz z Polską związane. Wybrane pozycje wraz z cenami sprzedaży przedstawiamy poniżej. więcej »

Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Narodziny dziecka księżnej Kate i księcia William

Brytyjskie Wyspy Dziewicze wyemitowały monety kolekcjonerskie upamiętniające narodziny dziecka księżnej Kate i księcia William. Numizmaty wybito w miedzioniklu oraz srebrze wysokiej próby. Podobnie jak poprzednia produkcja mennicy Pobjoy została oparta na już wcześniej użytych stemplach. Ograniczono się jedynie do kosmetycznych zmian związanych z wydarzeniem które numizmaty upamiętniają. więcej »

Wyspa Niue, Czterolistna koniczyna - Myšpulín

Wyspa Niue wprowadziła do obiegu monetę kolekcjonerską "Czterolistna koniczyna - Myšpulín". Numizmat wybito w srebrze wysokiej próby stemplem lustrzanym. więcej »

Niemcy, Meklemburgia-Pomorze Przednie

Niemcy wprowadzą do obiegu monetę okolicznościową "Meklemburgia-Pomorze Przednie". Numizmat zostanie wyemitowany w 2024 roku. więcej »

Gibraltar, Boże Narodzenie

Gibraltar wprowadził do obiegu monetę okolicznościową "Święta Bożego Narodzenia". Numizmat o nominale 50 pensów wybito w miedzioniklu więcej »

Polska, Legenda o Piekarczyku (dukaty lokalne)

Mannica Polska wybiła dla miasta Elbląg dukata lokalnego przedstawiającego Legędę o Piekarczyku. Numizmat wybity w bimetalu będzie obowiązywał w okresie 2010-09-25 do 2010-12-31.

Był rok 1521. Od kilku lat toczyła się wojna między Wielkim Mistrzem Zakonu Krzyżackiego Albrechtem, a królem Polski Zygmuntem. W tym czasie Elbląg był miastem przygranicznym, które od czasów pokoju toruńskiego należało do Rzeczpospolitej. W trakcie tej wojny szczęście sprzyjało raz jednej, raz drugiej stronie. Wojska zakonu zajęły Braniewo, natomiast Polacy opanowali zamek w Pasłęku.

Elbląg, jako zamożny ośrodek i do tego znajdujący się przy samej granicy, był ważnym punktem strategicznym dla Krzyżaków. Wielki Mistrz postanowił więc zdobyć miasto. W tym właśnie celu 4 marca 1521 roku z Królewca wyruszyło w stronę Elbląga 2 tysiące zbrojnych pod wodzą Kaspra von Schwalbacha i Moritza von Knebel.

Mimo wcześniejszych ostrzeżeń miasto było słabo pilnowane. Straże, zwykle czujne, drzemały znużone uroczystościami obchodzonymi w mieście do późnych godzin nocnych. Rankiem 8 marca, kiedy mgły zaczęły okrywać okoliczne pola, przekupieni zdrajcy napadli na straże, opuścili zwodzony most i otworzyli ciężkie dębowe bramy. Krzyżacy jak lawina runęli na miasto. Knechtów zakonnych jako pierwszy ujrzał miejski kowal Antoni Boran. Zwołał on ludzi, którzy wspólnymi siłami próbowali unieść zwodzony most.

Rozgorzała walka. Most runął do fosy. Nie przeszkodziło to jednak nacierającym rycerzom. Ponadto w mieście znalazła się już znaczna grupa zbrojnych. Inni nadciągali i lada chwila powinni dostać się w obręb murów miasta. Na Starym Rynku zaroiło się. Od strony miasta zbliżały się szybkie, głośne kroki biegnących ludzi. To nieliczna załoga grodu spieszyła na pomoc. Kilkudziesięciu mieszczan wdarło się na wieżę, z której rzucili na napastników kamienie, belki, gorącą smołę i popiół, dzięki czemu wstrzymali atakujących. Ale w odległości kilkuset metrów od bramy pojawiła się zwarta kolumna pozostałych sił krzyżackich.

W tych okolicznościach pośród walczących znalazł się nikomu nieznany czeladnik piekarski. Kiedy nacierająca kolumna była już kilkadziesiąt metrów od bramy, zaczął on swą piekarską łopatą ciąć grube sznury, na których wisiała dębowa krata znajdująca się w bramie. Piekarczyk uderzał łopatą raz po raz, aż sznury zaczęły pękać. Wreszcie drgnęła ciężka, nabijana żelaznymi ćwiekami krata i osunęła się na dół, przygniatając pierwsze szeregi knechtów, którzy zdążyli już wejść w głąb bramy. Krzyżacy odstąpili od murów miasta. A ci, którzy byli już w środku, po krótkiej walce musieli się poddać.

Męstwo piekarczyka uczczono piosenką, a łopatę, którą przeciął liny, zawieszono we wnętrzu bramy. Jej cząstki wisiały tam jeszcze przez ponad 250 lat. Również na znak zwycięstwa w bramie wyrzeźbiono znak łopaty, a każdy 8 marca - aż do 1772 roku, obchodzono w Elblągu jako święto miejskie.