23 listopada 2024, imieniny obchodzi: Adela, Felicyta, Klemens

Kazachstan wprowadził do obiegu monety kolekcjonerskie "Malarstwo światowe". Numizmaty wybito w miedzioniklu oraz srebrze wysokiej próby. więcej »

Samoa, Alfons Mucha

Samo wprowadziło do obiegu monetę kolekcjonerską upamiętniającą Alfonsa Muchę. Numizmat wybito w srebrze wysokiej próby stemplem lustrzanym. więcej »

Kanada, 50. rocznica Flagi Kanady

Kanada wprowadziła do obiegu zestaw monet upamiętniających 50. rocznicę Flagi Kanady. W zestawie znalazły się monety od nominału 5 centów do 2 dolarów. Wśród nich dwie monety okolicznościowe. więcej »

Wielka Brytania, Nowy wzór 1 Funtówki

Wielka Brytania wprowadziła do obiegu nowy wzór monety o nominale jednego funta. Awers monety zawiera nowy wizerunek królowej Elżbiety II. więcej »

Hiszpania, blister - Przewodnictwo w UE

Hiszpania upamiętni tegoroczne przewodnictwo w Unii Europejskiej wydając okolicznościowy blister. Nakład wyniesie 7 tys. sztuk i zawiera... więcej »

Polska, 65-lecie Białostockiego Oddz. SEP

Mennica Kresowa wybiła serię medali upamiętniających 65-lecie Białostockiego Oddziału Stowarzyszenia Elektryków Polskich. Numizmaty wybito w mosiądzu oraz nowym srebrze w kilku wariantach stempli. więcej »

Rosja, 125. rocznica urodzin Siergieja Prokofjewa

Rosja wprowadziła do obiegu monetę kolekcjonerską upamiętniającą 125. rocznicę urodzin Siergieja Prokofjewa. Numizmat wybito w srebrze wysokiej próby stemplem lustrzanym.

Zobacz też: Katalog monet Rosji, Monety kolekcjonerskie Rosji


2 Ruble

Nakład: 3000	Stop: Ag 925	Waga: 15,55 g	Średnica: 33 mm	Stempel: Lustrzany
Siergiej Siergiejewicz Prokofjew, ros. Серге́й Сергеевич Проко́фьев (ur. 11 kwietnia?/23 kwietnia 1891 w Soncowce k. Bachmutu, w Imperium Rosyjskim, zm. 5 marca 1953 w Moskwie, ZSRR) – rosyjski (radziecki) kompozytor, pianista-wirtuoz oraz dyrygent, jeden z najważniejszych twórców awangardy pierwszej połowy XX w. Współtworzył różne nurty modernizmu, w tym futuryzm, ekspresjonizm, prymitywizm i neoklasycyzm (uważany za inicjatora ostatniego z tych kierunków w I Symfonii D-dur „Klasycznej”, op. 25, 1917), zachowując przy tym oryginalność i idiomatyczność stylu. (Wikipedia)