23 listopada 2024, imieniny obchodzi: Adela, Felicyta, Klemens

Tanzania, Sławne okręty flagowe marynarek wojennych

Tanzania wyemitowała serię monet przedstawiających sławne okręty flagowe marynarek wojennych. Numizmaty wybito w srebrze wysokiej próby stemplem lustrzanym. więcej »

Jersey, Knut Wielki

Jersey wprowadziło do obiegu monety upamiętniającą Knuta Wielkiego. Numizmaty wybito w miedzioniklu oraz srebrze wysokiej próby. więcej »

Rosja, Galina Ułanowa

Nowa emisja z Rosji. Numizmat prezentuje wizerunek uznanej baleriny - Galiny Ułanowej. Moneta wybita z okazji 100. rocznica urodzin.. więcej »

Wyspy Salomona, Giganty z Galapagos - Żółwie

Wyspy Salomona wprowadziły do obiegu monetę kolekcjonerska "Giganty z Galapagos - Żółwie". Numizmat wybito w srebrze wysokiej próby stemplem lustrzanym. więcej »

Rosja, Dom N. I. Sevastyanov

Kolejna z serii monet z architektonicznymi monumentami w Rosji. Moneta przedstawa dom N. I. Sevastynova z XIX wieku w mieście Yekaterinburg więcej »

Niue, Jan z Kronsztadu

Wyspa Niue wprowadzi do obiegu monetę kolekcjonerską upamiętniającą Jana z Kronsztadu. Numizmat wybito w srebrze wysokiej próby stemplem lustrzanym. Pierwsza moneta z tej serii przedstawia Ksęnię z Petersburga. więcej »

Włochy, Camillo di Cavour

	Znany jest już wizerunek nowej monety okolicznościowej o nominale 2 euro z Włoch. Numizmat upamiętnia 200 .rocznica urodzin Camillo di Cavour.

	Camillo Benso di Cavour (ur. 10 sierpnia 1810 w Turynie, zm. 6 czerwca 1861 tamże), polityk włoski - potomek hrabiowskiej rodziny, przywódca liberałów piemonckich. W młodości oczekiwano po nim, że zrobi przyzwoitą karierę, wstąpił więc do armii, gdzie doszedł do dobrego stanowiska, lecz przez swe liberalne poglądy musiał ją opuścić w 1831. Następnie podróżował po Europie, studiując politykę i gospodarkę. W 1847 założył gazetę "Il Risorgimento" (Odrodzenie) wspierającą liberalizm, zjednoczenie Włoch i konstytucjonalizm. W 1850 został ministrem gospodarki i handlu, a w 1851 objął stanowisko ministra finansów. Camilo Cavour został powołany na urząd premiera królestwa Piemontu i Sardynii przez Wiktora Emanuela II w listopadzie 1852 r. Zapewnił Piemontowi rozwój ekonomiczny i gospodarczy. Sprawniejsze rolnictwo, zyski z handlu zagranicznego, rozwinięta sieć komunikacyjna (m. in. pierwszy tunel kolejowy pod Alpami - tunel Fréjus) i flota zapewniły Piemontowi najsilniejszą pozycję wśród księstw włoskich. Był zwolennikiem idei federacyjnej. Wraz z Wiktorem Emanuelem chciał, aby po zjednoczeniu Włochy stały się państwem federacyjnym. Cavour wykazał się wielkim sprytem po pokoju kończącym wojnę sojuszu Francusko-Sardyńskiego z Austrią, który został podpisany w listopadzie 1859 r. w Zurychu. Pokój ten zawierał punkt dotyczący powrotu Habsburgów do księstw środkowej Italii (Parma , Modena i Toskania). Piemont nie chciał Habsburgów na tronach, dlatego Cavour wymyślił, aby ogłosić plebiscyt dotyczący przyszłości księstw środkowo-włoskich. Ludność wolała zjednoczenia z Piemontem, niż władzy Habsburgów. Tym samym Austrii pozostała tylko gorycz porażki w wojnie. Walnie przyczynił się do zjednoczenia Włoch. Za swoje zasługi jest zaliczany do czterech "ojców Ojczyzny".



	dane: wikipedia
	2010-02-04